Alimenty na rodzica od dorosłego dziecka

02 kwietnia 2015
Możliwość komentowania Alimenty na rodzica od dorosłego dziecka została wyłączona
Tagi ,

Zusammenarbeit

Powszechnie alimenty kojarzone są jako obowiązek alimentacyjny wobec dzieci. Wielu osobom nie znana jest natomiast konstrukcja odwrotna, a więc sytuacja w której alimenty na rodzica płaci dorosłe dziecko. Polski ustawodawca wprowadził do kodeksu rodzinnego i opiekuńczego art. 128, w którym został zawarty obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania – obowiązek alimentacyjny. Obciąża on krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. W praktyce oznacza to, iż rodzice mogą domagać się alimentów od swoich pełnoletnich dzieci. Warto podkreślić, iż rodzic w pierwszej kolejności wnioskuje o przyznanie alimentów od żyjącego męża lub żony. Dopiero, gdy małżonek nie jest w stanie spełnić tego obowiązku, spada on na dzieci.

Żądanie przyznania alimentów na rzecz rodzica od dzieci, jest możliwe jedynie gdy znajduje się on w niedostatku, a jego dorośli synowie/córki posiadają już własne źródła utrzymania. O niedostatku można mówić w sytuacji, gdy któryś z rodziców pozostaje bez środków do życia tzn. brakuje mu pieniędzy na lekarstwa, jedzenie, czynsz czy inne podstawowe potrzeby życia codziennego. Zgodnie z uzasadnieniem tezy III uchwały Sądu Najwyższego z 1987 r. w sprawach alimentacyjnych „niedostatek występuje wtedy, gdy uprawniony nie może w pełni własnymi siłami, z własnych środków, zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb”.

Sąd przy analizie sytuacji stron, bada nie tylko czy istnieje stan niedostatku, lecz także jaka jest jego przyczyna, np. czy rodzic ma możliwość podjęcia pracy oraz jakie są przyczyny jej nie podjęcia. Nie można bowiem pominąć zasad współżycia społecznego, gdyż nie do zaakceptowania jest w tym wypadku sytuacja, gdy rodzic przez własne zachowanie spowodował, iż znajduje się w niedostatku.

Podkreślić należy, iż alimenty na rodziców nie zawsze zostaną przyznane. Kodeks rodzinny i opiekuńczy w art. 144 stanowi, że jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami życia społecznego, to dziecko może się od takiego obowiązku uchylić. Zasady współżycia społecznego nie zostały zdefiniowane i każda sytuacja jest rozpatrywana przez sąd indywidualnie, jednak dla przykładu, rodzic może nie otrzymać alimentów, gdy przez lata nie utrzymywał żadnych kontaktów z rodziną lub jeśli bił, pił i zaniedbywał swoich najbliższych. Dziecko musi udowodnić przed sądem, iż doznało krzywdy ze strony rodzica i przez to nie należy się mu od niego żadne wsparcie.