W styczniu 2017 r. zapadł kolejny korzystny wyrok wskazujący, że Frankowicze mają podstawy do skutecznej walki z bankami co do wykazania nieważności kredytów frankowych.
W sprawie dotyczącej rozliczeń z umowy kredytu indeksowanego zawartej z Getin Noble Bank Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli wyrokiem z dnia 25 stycznia 2017 r. (I C 1750/16) wskazał, że zawarta z bankiem umowa jest nieważna. Na tej podstawie Sąd uznał, że kredytobiorcy mogą żądać zwrotu wszystkich wpłaconych kwot (rat kredytu, odsetek, prowizji itp.), jako świadczenia nienależnego bankowi.
Sąd wskazał, że umowa kredytu indeksowanego jest sprzeczna z prawem to znaczy z art. 69 ust. 1 prawa bankowego oraz art. 3531 k.c., między innymi w związku z tym, że wysokość zobowiązania kredytobiorców została ustalona jednostronnie przez bank poprzez przeliczenie kwoty wypłaconego kredytu na równowartość CHF po kursie dowolnie ustalonym przez Bank, wskutek czego wysokość zobowiązania kredytobiorcy była znacznie wyższa niż kwota udzielonego kredytu, a saldo zadłużenia nie odpowiadało kwocie kredytu wskazanej w umowie.
Za nieważne zostały uznane postanowienia umowy dotyczące wysokości udzielonego kredytu oraz zobowiązania kredytobiorcy, a w związku z tym, że były to główne postanowienia umowy, są uznał że cała umowa jest nieważna.
Dodatkowo Sąd wskazał, że gdyby nie doszło do uznania umowy za nieważną, to należałoby uznać postanowienia dotyczące indeksacji za bezskuteczne, a przez to należałoby obliczyć wysokość rat spłaty kredytu w należytej wysokości, to jest bez ich stosowania.
Co prawda powyższy wyrok jest nieprawomocny, jednak dość jasno wskazuje sposób oceny, że kredyt frankowy indeksowany do CHF, zawarty na ww. zasadach z Getin Noble Bank można uznać za nieważny i uzasadnione są roszczenia o zwrot dokonanych wpłat jako świadczeń nienależnych.