Jednym z typowych i często stosowanych sposobów zabezpieczenia roszczeń wierzyciela jest zawarcie w umowie zapisu o dobrowolnym poddaniu się dłużnika egzekucji. Podstawę prawną takiego zapisu stanowi art. 777 k.p.c.
Co taki zapis oznacza?
Zapis umowny, w którym dłużnik poddaje się egzekucji na podstawie art. 777 k.p.c., stanowi swoiste oświadczenie dłużnika, które ma szczególne znaczenie dla wierzyciela w przypadku niewywiązania się dłużnika z umowy. W nomenklaturze prawniczej oświadczenie dłużnika o dobrowolnym poddaniu się egzekucji na podstawie ww. przepisu, określane jest jako zabezpieczenie roszczenia wierzyciela.